Nittande luke

Julekort, julekaker, julegaver, julehefter, julemusikk, julestemning - ein kan bli ør av mindre. Advent er snart forbi, og alt som eg skulle ha så god tid til, det har eg ikkje rukke. Neste år, ja då skal eg dra fram både julepynt og julemusikk i midten av oktober, sånn at eg verkeleg kan få tid å nyta førjulstida.

Noko av grunnen til at dagane har blitt litt hektiske var dette strikkeoppdraget for Norsk Alpakka. Eg har strikka ein del for dei tidlegare, og sa jo sjølvsagt ja også denne gongen. Pulsvarmerar, skjerf og leggvarmerar i svart, tynn alpakka. Tru meg, det tar tid! Eg fekk i tillegg ganske frie tøylar, så her måtte også den kreative hjernecella takast i bruk. Blei eit sjal strikka på rundpinne med påfuglribb i kvar ende og med litt breidde over skulderpartiet. Skråa overgangen mellom ribb og glattstrikk for at det ikkje skulle bli så oppdelt, og det var ei god løysing synes eg sjøl. Får håpa mottagaren vert nøgd!

Kjekt å kunna strikka med garn frå alpakkadyr som har gått å luffa rundt på bakkane i Vikedal.


******************************************************************************

Så var det kalenderopning. Yr.no melde om kaldare vêr igjen, og det evige votteproblemet melde seg. Dei varmaste vottane forsvinne alltid, og utvalget i kjedebutikkane er begredelig. Små hender som skal vera lenge ute må ha gode, varme ullvottar. Og ingenting slår tova vottar. Derfor har eg i dag funne ei oppskrift frå Sandnesgarn som burde varma både små og litt større hender.

Mønsteret finn du her!