Garntouren går mot slutten, men me er ikkje heilt i mål ennå. Mellom slaga hadde
Sølvi komt over noko info på fb-sida til
Lappeloftet om at det var strikkekafe den dagen. Lokalguide Sølvi hadde aldri vore der på strikkekafe, og med lite info om tidspunkt tok vi ein sjans å kjørte ned.
Og joda, her var fire strikkande sjeler samla til drøs og pinneklirring. Med meg og Sølvi kom besøkstalet oppi heile seks personar, men det var faktisk heilt greit at det ikkje var fleire der. I motsetning til Strikkekafeen i Husflidslaget på Os veka før, der det var så mykje skravling at eg ikkje høyrte meg sjøl tenka, så gjekk det her an å prata og høyra kva sidemannen svarte. Og det var jo så trivelige damer, så praten gjekk lett og tett. Utruleg korleis ein alltid har noko å prata med andre strikkeinteresserte om, sjølv om det er folk ein aldri har møtt.
Lappeloftet driv jo sjølvsagt ikkje berre med garn, som navnet så tydeleg vitnar om. Når du kjem inn i butikken blir du møtt av hyllemeter på hyllemeter med vidunderlige stoff i alle tenkelege fargar og mønster. Til og med eg, som ikkje kan tre ei symaskin ein gong, får ein intens lyst til å begynna sy.
Lure på korleis det er for dei som kan sy å komma inn her..?
Lokala er så lyse og fine, og dei mange fargane kjem ekstra godt fram. Kven kan vel motstå fristelsar her?
På garnfronten var det også mykje i kategorien lekkert. Ein god miks av trauste merker som Dale og Viking, ispedd litt meir sjeldne varer frå Regia og Marks & Kattens. Eg likar sånne butikkar der ein kan komma over litt uvanlege garntypar, litt krydder innimellom Gjestal, Garnstudio, Sandnes og Dale.
Min pose såg ganske uskyldig ut.. Ingen hau på, og heller ingenting som bular ut. Med andre ord, eg har faktisk klart å begrensa meg litt på tampen av dagen.
...... Litt rosa lykke måtte likevel oppi..
Lerke har eg ikkje strikka av, men det kjennes vidunderleg ut. Den duse rosafargen er også litt meir anvendelig enn vanleg "babyrosa". Vips - oppi posen!
Så kom eg over ein garntype som var ny for mine auger - Regia Angora Merino. Fargen, matt gammelrosa, er såpass sjelden å finna at den bare måtte eg ha. Og det scorar veldig høgt på mjukhetsskalaen også.
Her måtte eg jo også kjøpa to nøster Fine Wool, som nevnt i forrige etappe av Tour de Garn, den skal i saman med Manos Lace.
Etter dette var eg egentleg ferdig med min garnhandel for dagen... Heilt til ei av dei andre på kafeen kom svinsande med eit nøste sokkegarn i blanding ull og bomull frå Regia. Eg er egentlig ikkje nokon tilhengar av fleirfarga garn som lagar stripemønster, men akkurat her lot eg meg frista. Fargane er ganske ton-i-ton og veldig behagelige å sjå på.
400 meter på eit nøste, det skal holda til eit par damesokkar.
Og så bare MÅTTE eg ha desse vidunderlege knappane her. Svindyre, men dei var verdt kvar krona. Dei ropar jo sommar på lang avstand.
Så, 550 g med garn blei det jammen her og. Eg tør ikkje tenka på den garnrekneskapen min. Der er det STORE RAUDE tal i boka etterkvart.
Konklusjonen etter siste butikkbesøk for dagen er at Nesttun har fleire skjulte skattar som ikkje står i nokon turistbrosjyre. Her er det fleire stader du absolutt bør legga inn på GPSen, og Lappeloftet er ikkje noko unntak. Butikken ligg litt vekkgøymd, og utsida røpar ingenting om kva herligheter den skjuler på innsida. Vel verdt eit besøk - ha god tid!