Garnsafari i Hardanger

Det blei ikkje dei heilt store ferieturane i sommar, det blir det jo aldri med oss. Men ved hjelp av litt masing, truslar, lokking og luring fekk eg nå med maen på ein lynvisitt til den nye 5-stjernes campingplassen i Hallingdal. Campingen kan kort oppsummerast slik: Dyrt, flott og kjekt for ungane!

Meeeeen, det store høgdepunktet for na mor var jo sjølvsagt ikkje campingen, men stoppet på vegen.
Eg har kjørt langs fjorden og over Hardangervidda før, og visste godt kva skattkammer som skjulte seg i Kinsarvik. Det fann eg nemlig ut i fjor når eg og jentene var på tur til Mikkelparken...

For i kjellaren på den smårotete Spar-butikken skjule det seg mykje meir enn ein skulle tru. Ved første augekast så ser det kun ut som nettopp det, rot.

Men, eit lite stativ ved veggen fangar mi merksemd og eg går ned. Og det angrar eg ikkje på..

 

 

Ikkje fancy, ikkje straumlinjeforma, men her har dei mykje forskjellig garn!! (Og stoff og anna stæsj for dei som kan slikt)

Eg fann f.eks SMC Fine Wool i mange fargar, og blei ganske overraska når eg skulle betala. Vanligvis har eg betalt fleire og femti kroner per nøste, men her betalte eg 30. I tillegg så la dei oppi to mønsterhefter av litt eldre dato i posen min, heilt gratis.

Eg hadde jo mann og barn på slep, så eg rakk ikkje mysa så mykje som eg hadde ønska der. Men det blei nå ein pose med litt ymse oppi, både bomullsgarn og ull.  Duett og Mandarin fann eg i tilbudskorga til 20 kroner, reknar med at det er fargar som går ut.

Nokre knappar måtte også vera med heim. Likte spesielt godt dei søte soppane, litt originalt. Eg anbefalar alle som kjører gjennom Kinsarvik å stoppa ein liten tur her. Noko av det beste med butikken er at dei har ein del eldre mønsterhefter, slike som ikkje er så enkle å få tak i lenger. Av og til treng me litt nostalgi!

Eg må jo også ta med garnbutikken/souvenirbutikken eg var innom i Eidfjord, men den fortjenar hverken bilder eller hederleg omtale. Det var svært lite garn der, eg har nesten like mykje bare her i stova. Og så følte eg meg litt "attacked" av hu som jobbar der. Ho var veldig, veldig overgira på å selga meg garn. Då mistar faktisk garnjunkien Jane "suget", så eg sprang kjapt ut igjen.

Alt i alt nøgd med feriefangsten, den har alt funne seg ein fin-fin plass i garnlageret mitt.

Meis i kassen

"Fløy en liten blåmeis gjennom vindu, gjennom vindu, gjennom vindu - fløy en liten blåmeis gjennom vindu - en dag i august"... eller, den er vel meir lilla enn blå.

To herlige, kompakte hespar dukka opp i postkassen min for litt sidan.  Avsendar: Wollmeise, Tyskland. Eg var litt usikker på fargen, men den litt matte, gråaktige lillatonen var bare snadder. Mykje bedre enn på bildet eg kikka på i nettbutikken. Her er det mange meter med lykke, og eg skal ha eit gjennomtenkt prosjekt før eg sprettar desse.

Pakkane frå Wollmeise er jo så innbydande, og det sjarmerar jo at dei legg ved ein liten pose med gummibjørnar!
Fortsatt ser eg at det er ganske mykje garn igjen i nettbutikken deiras fleire dagar etter dei legg ut, men etter å ha sett ka eg må ut med i gebyr for å få det gjennom tollen så blir det leeenge til neste bestilling. Eg betalte faktisk lika mykje i gebyr for at dei skulle fortolla pakken min som ein meis koste - og det er ikkje billig! Og det var bare gebyret, momsen kom jo i tillegg kan du veta...
*sukk* eg betalar gjerne både skatt, moms og avgifter på det meste, men kunne godt tenkt meg at dei heva tollgrensa frå 200 til f.eks 1000 sånn at det vart lempeligare å kjøpa garn frå utlandet.

Men når eg såg denne grønne hespen her, i fargen wasabi, så fristar det jo å fly fleire meisar til Uskedalen! (Bildet er lånt frå nettbutikken til Wollmeise)

Så har eg ei lita etterlysing å komma med. Denne boka her skulle eg så gjerne hatt fatt i. Kanskje har du den i hylla og kunne tenkt deg å selga den, eller veit den ligg i ein kasse på loftet i rotet etter tanten til bror til fetteren til oldemor! Eg tek i mot alle tips med takk!

Ikkje tomhendt

Det vart jo ikkje avbilda nåke garnfangst i bloggen min om besøket til Vetlaløo. Men ingen trudde vel at eg kom heim tomhendt?
Neida, denna garnjunkien lar ikkje ein sjanse gå frå seg....

Denne fine posen her inneholdt garnfangsten. Må sei eg var ganske "finsleg" med berre 3 nøster, og to nye rundpinnar.

Babysilk til halv pris - det kan ein jo ikkje gå forbi. Dessverre berre to nøster, men trur det skal halda til ei lita bukse eller tunika til baby.

Og så vart det eit nøste med sokkegarn - med glitter! Dette må jo bli sokkar til jentene, trur det eine nøstet skal holda til eit par i 39 og eit i 26. Var så mykje som 425 meter på nøstet. Litt spent på kossen glitteret held seg etter ein del gonger i vaskemaskinen, nokon som har erfaringar med det?

Og så har eg endelig plukka desse babybootiesane opp av strikkekorga og gitt dei ein runde i vaskemaskinen. Men, dei er litt stusselige der dei står, så noko pynt må dei få. Men kva? Sidan leggen kan brettast er det kanskje dumt å sy pynteknapp utanpå? Og sidan bootiesane er strikka i superwashgarn må i alle fall pynten også tåla ein real runde i vaskemaskinen.
Eg får grubla litt..

Så eit lite boktips. Eg surfar stadig innom ulike nettbutikkar med strikkebøker, både norske og utanlandske, med varierande hell. Konklusjonen min er at ark.no faktisk er ein av dei som har det breiaste utvalget, spesielt av norske bøker. No har dei f.eks denne strikkeboka her på tilbud, og det var her eg fann Den Store Guttestrikkeboka også. Guttestrikkeboka bestilte eg denne veka, og eg er kjempespent på innhaldet i denne. Forventningane er skyhøge!

Florlette babysokkar

To dagar uten tv (ufrivillig, det må understrekast) har gjort at eg har fått ferdig et par prosjekt.  Kanskje på tide, vil nokon sei. Ut i frå dei siste blogginnlegga ser det jo ikkje ut som om eg gjer anna enn å shoppa garn og mønster. Men eg kan altså forsikra om at eg strikkar litt innimellom og..

Eg hadde ein liten rest med Fine Wool igjen etter genseren til Victoria. Ganske utruleg at denne genseren, strikka i dobbel tråd, berre veg 216 gram. Og den er slett ikkje liten i størrelse, ca 12-14 år.

Det kunne derfor ikkje bli den heilt store tungvektaren av babysokkane eg strikka i garnresten. Pinne 2,5 og litt påfuglribb - vips så har ein et par små babysokkar. Vekt - KUN 16 gram.

Eg kjøpte tynt sløyfeband i dag som eg vurderar om eg skal tre i sokkane, men eg har ikkje bestemt meg. Dei sitte jo egentlig godt på foten med den passformen dei har, så sløyfeband blir kun jåleri. Som småbarnsmor veit eg jo at det enkle ofte er det beste..
Enn så lenge har eg putta dei i Epla-butikken min, så kan dei venta der mens eg tar ei sløyfebeslutning!

Den høgst ufrivillige mangelen på tv-kikking kom av at min kjære mann skulle bytta dekoder på søndag...Me trudde alt funka fint, og han reiste til Sverige. Så skrur eg på tvn mandags morning og får kun svart skjerm og beskjeden "no signal". Du kan jo gjetta tre gonger om det var mange smilefjes på den meldinga eg sendte avgårde i gubben si retning...
Han kom heim igjen i natt, så i kveld har eg sett på tv gitt!

 

Det er lov å la seg friste....

.....men det er ikkje alltid så lurt. Eg har jo tidlegare nevnt at eg får litt sånn skylappar på når det kjem strikkeblader, eller vekeblader med strikkebilag, i butikken.
Og eg burde etterkvart ha lært av mine feil, men det skjedde nok ikkje denna gongen.
Made by Me havna jammen i posen og blei med heim. Strengt tatt etter tre blader så burde eg ha lært at dette ikkje er oppskrifter som er forenelige med min strikkestil og smak. Snodig nok så har eg jo alltid et lite håp om at det skal vera noko lekkert inni der som eg bare MÅ strikka.

Det var det ikkje. Eg må berre innsjå at eg og Tine Solheim slett ikkje er på bølgelengde.
Det eg likte best var kanskje den fine heilsides annonsa til Mauds garn..
Nei, no lyg eg litt. Det var ein fin herregenser der, men min herre brukar ikkje tjukke genserar.
Og så fann eg ei fin barneoppskrift, men den har eg i originalheftet frå Lang. Nå må eg innsjå det ein gong for alle, MbyM er ikkje for meg!! Desse kreasjonane rett frå catwalken passar ikkje inn når ein skal ned å handla på butikken i Uskedalen.  (Gidde nåken minna meg på det når neste utgåve kjem i butikken??)

Blad nummer to som blei med heim var Strikkeboka til Familien. Det bladet kjem jo eit par-tre gonger i året, og eg har alltid likt det kjempegodt. Her har det vore mykje fint for ein kvar smak, med ei god blanding av traust og fancy, for små og store.

Men, eg er enten blitt uhyre kritisk på mine gamle dagar, eller så har dei tapt seg litt. Eg fann sjølsagt eit par ting eg kunne tenkt meg å strikka, men her var mykje merkelige greier også. Synes mange av tinga ber litt preg av hastverk, at mønsteret er laga i hui og hast for å fylla opp sidene. Nå er jo trenden litt slik, at det går mykje i tjukke pinnar og mohairgarn, men her saknar eg litt motvekt på andre sida. Likevel, det er mange gonger bedre enn MbyM!
Den absolutte høydaren i bladet var at dei testa alpakkagarn, og det var kjekk lesnad!! Sånne "forbrukartestar" skulle det vore mange fleire av i strikkeverda, både på garn, butikkar og pinnar!!

Pinnane mine har ikkje vore flittig i bruk i dag. Dei trengte kanskje kvila etter gårsdagen då dei først var i strikkelunsj hos Linda, og så strikka dei reine maratonetappen på kvelden då eg hadde stova full i strikkande venninner. Men no tenke eg dei har restituert seg nok og må i gong igjen!
Ha ein fin strikkekveld/natt - takk for at du klikka innom!

Gamle mønster

Det har blitt ein del gamle mønster i sommar. Plutselig så blei eldre oppskrifter veldig i vinden, og fleire sider på FB har sikta seg inn på dette markedet.
(..og Jane kikkar innom desse sidene til stadighet som dåke ser...)

Eg har komt over fleire godbitar som eg har kjøpt, både enkeltmønstrar og hefter/bøker. Her er det mange kuriositetar og ein god del underholdning å få tak i.

Eg har spesielt lagt min elsk på koftemønster. Det fins jo så utruleg mange stedskofter, og mange av mønstrane har eg aldri sett. Eg håpar at kofta kan få ein ny sjanse slik som Marius og Fana har gjort!

Dette mønsteret minnar jo litt om den populære Osloanorakken som har herja landet på kryss og tvers tidlegare i år.

Eg kjøper kun originale oppskrifter, og er faktisk litt sjokkert når eg ser folk sel kopiar av enkeltmønster til 15 kroner stk. Det synes eg ikkje det er verdt, originalane er jo knapt nok verdt det. Og er det lovleg? Ein ting er å kopiera eldre mønster til ei venninne, men å annonsera at ein selger kopiar? Mulig gråsone kanskje...

Bildet lånt frå Nasjonalbiblioteket si nettside

Mange etterlyser spesifikke mønster også. Genserar dei hadde i barndommen, eller strikka til mannen som forlovelsesgave i 1967. Eit lite tips då kan jo vera å besøka Nasjonalbiblioteket på nett. Her ligg det enorme mengder med eldre, (og nye) strikkebøker som du kan bla og kikka i. Supert viss ein er på leit etter info om ei eldre bok, eit spesielt mønster, eller bare vil kosa seg med å bla i strikkebøker. Her treng du garantert GOD tid!

Garntur til "Lille-Murmansk" (Odda)

Eg har fleire gonger lufta for venninner at vi må ta oss ein tur til Odda og besøka Vetlaløo, og på fredag sette eg og Lene oss i bilen og vende nasen mot nabokommunen.

Vetlaløo er ein ikkje heilt A4 garnbutikk. Den ligg i ei ombygd, gammal løa på Mannsåker, har åpent berre nokre få dagar i månaden, og husar veldig mykje rart! Det lovar godt alt på veg opp frå bilen...

Og kven vert ikkje freista til å gå inn her? Merka at eg hadde veldig høge forventningar til dette besøket.

Eg diggar sånne butikkar som dette, der ein må ha fleire rundar for å få med seg alt. For her er ikkje bare garn og strikkepinnar. Her får du kjøpt te og gammaldags snop, keramikk og ferske potetkaker, knappar, sålar og masse artige dingsar du ikkje visste du hadde lyst på! Og alt dette er jo sjølsagt i tillegg til ein haug med garn og pinnar!

Eg måtte ha meg tre rundar, og oppdaga stadig noko nytt. Sånne korger, helst med garn på salg oppi, er eit must for å få den perfekte strikkebutikken!

Halve lokalet er laga til med benker og bord der ein kan ta ein kaffirast, og det vert også arrangert strikkekafe her. Kan ikkje tenka meg koseligare lokaler til nettopp det formålet, med saueskinn på dei breie trebenkane, fyr i ovnen og selskap av andre strikkeglade.

Butikken har mykje Raumagarn, og det er jo som sagt ikkje min favoritt. Likevel var det ein og anna fristelse her, og ganske mange garntypar eg ikkje har sett. Du fekk både Viking, Hillesvåg og DSA her i tillegg.
Veldig mange ferdige materialpakkar på alt mulig, og det er ikkje eg vant med frå garnbutikkane her.

Dette var ein butikk etter mitt hjerta, og viss eg skal finna noko å setja fingeren på så måtte det vera at alle mønstrane stod litt gøymt i permar nede i ei hylle. Spesielt dei siste nyhetene kunne vore kjekt om låg framme. Og så må ein ha god tid når ein skal handla her, for god tid med kvar enkelt kunde vert prioritert langt framføre effektivitet.

På den positive sida er det fleire ting å poengtera. Som dei flotte lokalene, gode stemninga og supertriveleg betjening. Likte at det var eit og anna drypp av litt spesielle og eksklusive garnsortar der. Sånne eksotiske drypp let eg meg fort frista av! Og så hadde dei små handlekorger, absolutt eit must så ein har armane fri til kjenne-klemme-føle-testen. Noko alt garn som skal vera med meg heim må gjennom!
Meir info om butikken finn du HER, og så kan du finne dei på Facebook!

Nå er det berre å prøva samla troppane så me får komt oss på strikkekafe der inne!