Lykke kjem i metervis

På veg heim frå turen til Ose stoppa eg som snarast i Odda. Det var egentlig ikkje planen, skulle kjapt heim til ventande barn. Meeeen, nokon satte meg på tanken, og eg legg all skuld på Herr. Zirkona. Han kom nemlig med kommentaren, då eg tok ut frå Bykle ganske tidleg på morgonen; Ho skal sikkert nå garnbutikken i Odda.

Det var slett ikkje planlagt, men når eg kom til Odda så tenkte eg liksom litt sånn jaja, koffer ikkje? Er jo Dropssalg, så eg svinga innom. Og den einaste butikken i Odda som har Drops er den rotete saken som eg har besøkt før! Og den var like rotete, mesteparten av garnet i plast på golvet. Var rett før eg spurte om eg kunne få lov å rydda litt...
Men, det hindra jo ikkje denne skrotten i å kjøpa seg litt lykke garn.

Hang ein genser rett ved kassen. Nydelig, litt grovstrikka sak som var strikka fritt etter ein genser i DIY heftet. Damen kunne svara på kva garn den var strikka av, men ikkje kor mange nøster som var brukt. Kjenne at akkurat det irriterte meg litt. For kva er vitsen med å ha den utstilt viss du ikkje kan opplysa om kor mykje garn ein treng for å laga ein lik.

Garnet som var brukt var i alle fall Cotton Viscose frå Drops, og et mohairgarn med glitter som eg aldri har hørt om. Kombinasjonen var i alle fall kjempefin, og gav ikkje ei "hårete" overflate til tross for mohairen. (Dessverre intet bilde å visa til)
Mohairgarnet fekk bli med heim, og med 222 meter på kvart nøste så konkluderte eg med at 4 stk holde nesten til kva genser som helst.
(Veldig glad eg er ferdig med prosjekt garnrekneskap, hadde vore alarmerande tal for denna månaden!)