Husmorferie

Utruleg kor mykje eit døger med husmorferie kan inneholda. Time på Haukeland, strikkelunsj, garnbutikkar og besøk på spinneri, berre for å nevna nåke.
Etter ein lynrask tur innom Haukeland bar det i veg til Sølvi på Strikkelunsj. Bare så vidt me rakk å eta, snakketøyet gjekk med turbofart. Ikkje rart når alle har så fremskreden ullemi og strikkedilla. Her fekk eg også tid å prata litt med Rigmor som hadde tatt turen frå Trøndelag, snakk om alle tiders dama!

På veg til Os, der både eg og Rigmor skulle innlosjerast hos Åshild, stoppa me innom garnbutikken. Eg hugsa ikkje å ta med kamera, men kanskje nokon lokalkjende kan hjelpa både med butikknavn og eventuelt nettside om dei har.
Det var ein koseleg, men ganske trang butikk, og ikkje overraskande så klarte eg ikkje å komma meg heilt tomhendt ut derifra.

Cotinga frå Dale, upløyd mark for meg. Men denne nydelige grønfargen låg i hylla og ropte ganske intenst. Litt usikker på kva eg skal bruka dei til, men det er jo aldri nokon forutsetning for at eg skal kjøpa garn. Eg MÅ ikkje vita kva eg skal bruka det til.

Hegre, også frå Dale, må jo funka fint til desse vestane mine vil eg tru. Synes sånne duse, naturlege fargar er så fint. Då kan eg spela meg litt med ulike knappar.

Mens eg stod å venta på å bli ekspedert i kassen, gjekk blikket mitt mot desse nydelige blå nøsta. Sokkegarn med silke i, mjukt som bare juling, og den gråblå fargen er fantastisk. Dei berre MÅTTE vera med meg til Uskedalen.

Så var det klart for ein privat strikkeaften, og Åshild diska opp. Alle hadde med både strikketøy og snakketøy, og den stakkars mannen til vertinna måtte rømma ut i bobilen for å få litt fred. Ein kan jo sjølv tenka seg kakleriet når seks strikkeglade og garngale damer skal anmelda ulike strikketeknikkar og garntypar....

Men denne kvelden er i alle fall eit godt bevis på at hverken alder eller geografi har noko som helst å bety for god stemning og gode vennskap.